Het storten van afval is uit de mode, maar wat te doen als er geen alternatief is? Voor asbest verontreinigd staalschroot komt dit alternatief nu in zicht.
Het gebruik van asbest is in Nederland sinds 1 juli 1993 verboden. Tot nu toe wordt asbest dat vrijkomt uit sloopwerkzaamheden nog steeds onder gecontroleerde omstandigheden gestort. De financiering is rond voor PMC (Purified Metal Company) om een fabriek te bouwen voor het recyclen van met asbest verontreinigd staalschroot. Het schroot kan afkomstig zijn van bijvoorbeeld ontmantelde treinen, schepen, boorplatforms etc. Geplande capaciteit is 150.000 ton schroot per jaar, genoeg voor Nederland en België samen.
Het schroot wordt gesmolten in twee parallelle inductieovens, elk met een capaciteit van 40 ton, een maximaal vermogen van 16 MW en een verwacht elektriciteitsverbruik van 672 kWh/t. De voordelen van inductieovens zijn de hoge mate van temperatuur- en procescontrole, hoge smeltsnelheid en de mogelijkheid om materialen te smelten met een “hot heel”, het principe dat een gedeelte van het materiaal achterblijft in de pan om de condities van een vloeibaar-staal bad te handhaven. Het schroot wordt in deze hot heel gedumpt (temperatuur 1500 - 1700°C), waarbij asbest omgezet in water, siliciumdioxide en magnesiumoxide (niet mangaanoxide, zoals de MER vermeldt). De asbestvezels vallen uiteen tussen 700°C (chrysotiel) en 1.050°C (overige soorten).
Eén ander bedrijf in Europa, Inertam in Bordeaux, verwerkt asbest en asbesthoudend afval thermisch op commerciële schaal. Vitrificatie vindt daar plaats in een plasma, met een hoger elektriciteitsverbruik en hogere verwerkingskosten.
