In het boek "Donkerluwte geschreven door Henk Tolsma wordt beschreven hoe de toekomstige stroomvoorziening in drie decennia (2050) volledig duurzaam moet worden, terwijl de vraag minstens verdrievoudigt en het geheel ook nog eens betrouwbaar en betaalbaar moet blijven. We staan aan het begin van een energietransitie, maar we onderschatten wat die behelst. Alleen al de transitie in de elektriciteitssector is een enorme opgave. In de media en de politiek draait het altijd om zon en wind, maar er moet veel meer gebeuren.
Over de auteur
Henk Tolsma koos na zijn HTS-opleiding voor een loopbaan in de journalistiek. Hij schreef onder meer voor De Ingenieur en voor Technisch Weekblad en publiceerde diverse boeken. Onlangs verscheen Donkerluwte, over de stroomvoorziening van de toekomst.
Waarom dit boek?
‘We staan aan het begin van een energietransitie, maar naar mijn smaak onderschatten we wat die behelst. Alleen al de transitie in de elektriciteitssector is een opgave van jewelste. In de media en de politiek draait het altijd om zon en wind, maar er moet veel meer gebeuren. De stroomvoorziening moet in drie decennia volledig duurzaam worden, terwijl de vraag minstens verdrievoudigt en het geheel ook nog eens betrouwbaar en betaalbaar moet blijven.’
Voor wie is het boek bedoeld?
‘Voor iedereen die stroom verbruikt, haha. Ik zeg dat gekscherend, maar ik denk wel dat iedereen die betrokken is bij de energietransitie er veel van kan opsteken. Of je nu voor de overheid werkt, als ingenieur bij een bureau, of als burger wilt kunnen meepraten. Het onderwerp is hot en zal dat nog lang blijven, verwacht ik.’
Wat fascineert u in het onderwerp?
Elke maand verschijnen er talloze boeken. De Ingenieur pikt de interessantste eruit en stelt de auteur vijf vragen.
‘De fossielgestookte centrales maken plaats voor uiteenlopende duurzame bronnen. Zon, wind, waterstof, biomassa, opslag, eventueel kernenergie: mogelijkheden te over. Elke nieuwe bron heeft daarbij voor- en nadelen. Tijdens die ombouw moet het netwerk bovendien worden verzwaard en mag het geen dag stil komen te liggen. Een boeiende balanceeroefening.’
Wat heeft u geleerd tijdens het schrijven?
‘Ik ging ervan uit dat de stroomvraag tot het jaar 2050 ongeveer zou verdubbelen, maar het is me duidelijk geworden dat die nog veel verder zal stijgen. Ook de industrie gaat immers elektrificeren en daarnaast vergt de productie van waterstof veel elektriciteit.
Wat me ook weer trof, is dat onze elektriciteitsproductie behoorlijk vervuilend is. Liefst elf landen in Europa doen het beter. Sommige dankzij natuurlijke omstandigheden, zoals Noorwegen, andere landen omdat ze andere keuzen maken, zoals Frankrijk en Denemarken.’
Waarover gaat uw volgende boek?
‘Ik droom er al lang van, maar nu moet het er maar eens van komen: een algemene inleiding in de techniek. In andere vakgebieden, zoals de sociologie en de economie, zijn zulke boeken standaard, maar in de techniek bestaat er nog geen. Het zal lastig worden om zoveel technische disciplines onder één noemer samen te brengen, maar met mijn ervaring denk ik dat het moet gaan lukken.’
Over de auteur
Henk Tolsma koos na zijn HTS-opleiding voor een loopbaan in de journalistiek. Hij schreef onder meer voor De Ingenieur en voor Technisch Weekblad en publiceerde diverse boeken. Onlangs verscheen Donkerluwte, over de stroomvoorziening van de toekomst.
In het boek "Donkerluwte geschreven door Henk Tolsma wordt beschreven hoe de toekomstige stroomvoorziening in drie decennia (2050) volledig duurzaam moet worden, terwijl de vraag minstens verdrievoudigt en het geheel ook nog eens betrouwbaar en betaalbaar moet blijven. We staan aan het begin van een energietransitie, maar we onderschatten wat die behelst. Alleen al de transitie in de elektriciteitssector is een enorme opgave. In de media en de politiek draait het altijd om zon en wind, maar er moet veel meer gebeuren.
Over de auteur
Henk Tolsma koos na zijn HTS-opleiding voor een loopbaan in de journalistiek. Hij schreef onder meer voor De Ingenieur en voor Technisch Weekblad en publiceerde diverse boeken. Onlangs verscheen Donkerluwte, over de stroomvoorziening van de toekomst.
Waarom dit boek?
‘We staan aan het begin van een energietransitie, maar naar mijn smaak onderschatten we wat die behelst. Alleen al de transitie in de elektriciteitssector is een opgave van jewelste. In de media en de politiek draait het altijd om zon en wind, maar er moet veel meer gebeuren. De stroomvoorziening moet in drie decennia volledig duurzaam worden, terwijl de vraag minstens verdrievoudigt en het geheel ook nog eens betrouwbaar en betaalbaar moet blijven.’
Voor wie is het boek bedoeld?
‘Voor iedereen die stroom verbruikt, haha. Ik zeg dat gekscherend, maar ik denk wel dat iedereen die betrokken is bij de energietransitie er veel van kan opsteken. Of je nu voor de overheid werkt, als ingenieur bij een bureau, of als burger wilt kunnen meepraten. Het onderwerp is hot en zal dat nog lang blijven, verwacht ik.’
Wat fascineert u in het onderwerp?
Elke maand verschijnen er talloze boeken. De Ingenieur pikt de interessantste eruit en stelt de auteur vijf vragen.
‘De fossielgestookte centrales maken plaats voor uiteenlopende duurzame bronnen. Zon, wind, waterstof, biomassa, opslag, eventueel kernenergie: mogelijkheden te over. Elke nieuwe bron heeft daarbij voor- en nadelen. Tijdens die ombouw moet het netwerk bovendien worden verzwaard en mag het geen dag stil komen te liggen. Een boeiende balanceeroefening.’
Wat heeft u geleerd tijdens het schrijven?
‘Ik ging ervan uit dat de stroomvraag tot het jaar 2050 ongeveer zou verdubbelen, maar het is me duidelijk geworden dat die nog veel verder zal stijgen. Ook de industrie gaat immers elektrificeren en daarnaast vergt de productie van waterstof veel elektriciteit.
Wat me ook weer trof, is dat onze elektriciteitsproductie behoorlijk vervuilend is. Liefst elf landen in Europa doen het beter. Sommige dankzij natuurlijke omstandigheden, zoals Noorwegen, andere landen omdat ze andere keuzen maken, zoals Frankrijk en Denemarken.’
Waarover gaat uw volgende boek?
‘Ik droom er al lang van, maar nu moet het er maar eens van komen: een algemene inleiding in de techniek. In andere vakgebieden, zoals de sociologie en de economie, zijn zulke boeken standaard, maar in de techniek bestaat er nog geen. Het zal lastig worden om zoveel technische disciplines onder één noemer samen te brengen, maar met mijn ervaring denk ik dat het moet gaan lukken.’
